Terroryzm Państwowy

Dlaczego pracujący dla Prezydenta Kima Dae-Junga występni agenci określają porwanie i zabójstwo mianem “składania ofiary całopalnej”?

http://bioterroryzm.blogspot.com/

Używanie dyplomatów – posiadających immunitet dyplomatyczny i przywileje – jako agentów do uprawiania terroru – jest odnoszeniem korzyści z terroryzmu.

“Odpowiedzialność za dyplomację w stopniu najwyższym spoczywa na Prezydencie, a ja jestem odpowiedzialny za wprowadzenie w życie (wdrożenie) tego, co stanowi dewizę/filozofię Prezydenta w dyplomacji lub dyrektyw Prezydenta w tym zakresie.” Minister Ban Ki-Moon – 19-ty kwiecień, 2005 roku.

Ban Ki-Moon (Wiceminister Spraw Zagranicznych i Handlu, piastujący urząd Sekretarza Generalnego ONZ)

Działając pod zwierzchnictwem Prezydenta Kima Dae-Junga, Panowie nie zawahali się stosować przerażających metod, takich jak potajemne używanie narkotyków, terroryzm biologicznego, stwarzanie regionalnych konfliktów, sfabrykowanie anty-amerykańskiego komunisty, zwolennika Kima Jung-ila oraz skrajnego pro-amerykańskiego prawicowca, przeciwnika Kima Jung-il’a a także liczne usiłowania porwań i morderstw w Unii Europejskiej.

Zasada IV, na mocy prawa międzynarodowego fakt, iż osoba działała stosownie do polecenia swojego Rządu lub Zwierzchnika, nie zwalnia jej od odpowiedzialności, pod warunkiem, iż dokonanie przez nią wyboru moralnego było faktycznie możliwe. (Zasady Norymberskie)

4.  Całopalna ofiara Prezydenta Kima Dae-Junga - W owym czasie tego rodzaju przestępstwa stały się dla Prezydenta Kima Dae-Junga polityczną koniecznością. Jego agenci przestępczych komórek terroryzmu politycznego używali terminu “składanie ofiary całopalnej” dla określenia zabijania przez nich obywateli.

3. Przestępcza organizacja Prezydenta Dae-Jung Kima, dokonująca przemytu diamentów, zmobilizowana do terroru politycznego

2. Do Ministra Ban Ki-Moona z MSZiH [MOFAT], do Sekretarza Generalnego ONZ Kofi Annana – z Brukseli do Atlanty: Terroryzm Państwowy

1. Po Wspólnej Deklaracji Korei Północnej i Południowej z 15-ego czerwca, ogłoszonej na spotkaniu na szczycie Północ-Południe w Pyongyang od 13-go do 15-go czerwca. - Oni popełniali nawet akty terroryzmu biologicznego, po licznych spiskowych usiłowaniach, aby dokonać porwania i morderstwa.

Jaka jest potrzeba dokonywania sposób zorganizowany tych przestępstw, niejako w ramach zapewniania ochrony i pomocy Koreańczykom i za granicą?

Angażowanie tych pracowników służby cywilnej, którzy stosują narkotyki do politycznego ucisku jest usprawiedliwianiem tego ucisku.

Ukrywanie działań Prezydenta Kima Dae-Junga, przez angażowanie do tego takiej grupy terrorystów będących w służbie publicznej, oraz przez nagradzanie Ambasadora Choi Dae-Hwa agenta terroru, jako pożądanego pracownika służby cywilnej jest niczym innym jak usprawiedliwianiem terroryzmu.

Jest odnoszeniem korzysci z terroryzmu.

Jest odnoszeniem korzysci z terroryzmu. Cho Jung-Pyo (Konsul Generalny, Koreański Konsulat Generalny w Atlancie, obecnie piastujacy stanowisko Wiceministra Spraw Zagranicznych i Handlu [grudzień 2006 r., Song Min-Soon, Minister Spraw Zagranicznych i Handlu])Jest odnoszeniem korzysci z terroryzmu. Choi Dae-Hwa (Wiceminister w randze Ambasadora)Jest odnoszeniem korzysci z terroryzmu. Ban Ki-Moon (Wiceminister Spraw Zagranicznych i Handlu, piastujący urząd Sekretarza Generalnego ONZ)

Jak to mówi Prezydent Roh Moo-Hyun, “Wewnętrznie panuje ścisła hierarchia z regułami lojalności oraz rekompensaty.”

Cho Jung-Pyo (Konsul Generalny, Koreański Konsulat Generalny w Atlancie, obecnie piastujacy stanowisko Wiceministra Spraw Zagranicznych i Handlu [grudzień 2006 r., Song Min-Soon, Minister Spraw Zagranicznych i Handlu]), Choi Dae-Hwa (Wiceminister w randze Ambasadora), Ban Ki-Moon (Wiceminister Spraw Zagranicznych i Handlu, piastujący urząd Sekretarza Generalnego ONZ), Używanie dyplomatów – posiadających immunitet dyplomatyczny i przywileje – jako agentów do uprawiania terroru – jest odnoszeniem korzyści z terroryzmu. - Zasada III: Zgodnie z obowiązującym prawem międzynarodowym fakt, iż osoba, która popełniła czyn stanowiący przestępstwo na mocy prawa międzynarodowego, działała jako Głowa Państwa lub też jako odpowiedzialny urzędnik państwowy, nie zwalnia jej od odpowiedzialności. Zasada IV, na mocy prawa międzynarodowego fakt, iż osoba działała stosownie do polecenia swojego Rządu lub Zwierzchnika, nie zwalnia jej od odpowiedzialności, pod warunkiem, iż dokonanie przez nią wyboru moralnego było faktycznie możliwe. (Zasady Norymberskie)


L: President Roh Moo-Hyun, R: Ban Ki-Moon, UN Secretary General
[Hahn's Web 2007-02-20].
vision: 2007-05-02.